nie-pamięci
przestali pamiętać
a przecież jeszcze niedawno wylewali łzy
nad krótką trumną
nad wieńcami kwiatami i wstążkami z
ostatnimi
wśród tłumu rodziny znajomych przyjaciół
przestali pamiętać
żyją dalej
żyją już bez jednego człowieka
żyją i żyć będą
czy będą pamiętać?
czy wspomną raz jeszcze imię jego?
czy tylko jego urodziny i wszystkich
świętych
zwróci na niego uwagę?
On będzie spał jednak snem twardym
snem odległym będzie spoglądał na nich
i bawił się ich radością
ich szczęściem będzie szalał w niebo
głosy
On by tego chciał
nie bawić się
lecz by bawili się oni
Michałowi
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.