nie pisałam pod mostem

dla Kasi

były i poszły sobie
mój bunt i niespełnienie
te wszystkie rzeczy pierwsze
te połamane tabu

za nami nie płaczą ulice
za nami nie gasną światła
za nami nie wyschnie rzeka

i nie zmieniłam świata
tama została w tym samym miejscu
poezja nikogo nie uratowała
dorośliśmy w końcu

siedząc pod mostami
nie buduje się mostów
ot, jaki był morał z lekcji

i jeszcze wiosna
tego mi żal najbardziej
jak pachniał wiatr odnowy

i jeszcze gigabajty nielegalnych
starych płyt
i jeszcze sprane koszulki
i jeszcze mieszanie tanich piw

posegreguj
w skoroszyty
swoje ideały
opraw, na półce
podpisz

autor

KATrina144

Napisany: 2010-01-16 Dodano: 2010-01-16 22:54:00

Ten wiersz przeczytano 382 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie