Nie płaczę
Nie płaczę – życie wciąż trwa,
chociaż śmiać się niełatwo.
Nie płaczę – nie umarł świat,
kiedy ciebie zabrakło.
Nie płaczę – to zwykły deszcz
spływa smutkiem po twarzy
i pisze jesienny wiersz,
szemrząc wśród zgasłych marzeń.
Ożywa śpiąca pamięć,
wtula się we wspomnienia;
bezpieczne, silne ramię
chroni, choć już go nie ma.
Samotnie mokną dłonie,
światło gra w szklanym zniczu,
migoce jasny płomień,
szkli się mokry policzek.
Nie płaczę już od dawna,
dałam łzom rozkaz: Dosyć!
Kolejna kropla spadła?
To deszcz wierszami rosi.
Dziękuję za wszystkie komentarze, które zostawiacie pod wierszem. Zamieściłam go z myślą o mojej siostrze, która jutro spocznie w grobie obok swojego synka, którego straciła przed laty.
Komentarze (45)
Wzruszająco...miłego wieczoru:)
Myślę, że płacz jest potrzebny, bo oczyszcza ze złych
emocji.
Piękny pełen wrażliwości i głębokich uczuć wiersz.
Pozdrawiam serdecznie:)
Mimo smutku pięknie napisany
pozdrawiam
proszę dalej nie płakać pozdrawiam
Wiersz piękny, choć dotyka strefy jakże smutnej...taka
jest właśnie śmierć, czasem braknie dla niej łez...
wyrazy współczucia...i cóż życie musi toczyć się dalej
mimo smutku
Ogromnie mi przykro, Danuś.
Wyrazy współczucia, dla Ciebie i Twojej Rodziny.
Przytulam mocno:*
Łzy zawsze znajdą pustynię do zalania.
emocjonalny, smutny wiersz...nie płacz:) pozdrawiam
serdecznie
pięknie pokazana miłość aż za grób.
dalej
bez egzaltacji, naturalnie...
bardzo wzruszajaco,
poczatek rymami mesko-zenskimi,
przespiewnie,
ale dale tak samo,
a utrzymac melodie w siodemce
- nie lada sztuka! Ty potrafisz,
juz do perfekcji,
dobrego, Madis:)
Bardzo ładnie uwieczniona miłość, która nigdy nie
umiera. Miłego dnia Madi:)
piękny wiersz:)
Piękny wiersz, choć pełen smutku!
Gdy łzy nie lecą nie znaczy,
że dusza nie płacze!
Pozdrawiam!