nie poddam się tobie

wiedziesz mnie
wplatając swą kosę symbolu w każda moją chwilę
widuję cię codzień jak stoisz posępna
skrywając swą trupiobladą twarz w kaptur
przesiąknięta swądem poukładanych ciał tych
których już dosięgłaś

ty kochasz mnie szalenie
uśmiechasz się bratersko do mnie
gdy ocieram się o twój płaszcz
kiedy o włos od ciebie
poklepuję cie przyjaźnie w ramię

pragniesz mnie
jak łakomy kąsek
oblizujesz mnie pieszczotą
dotyku ostrza twej kosy na mym gardle
czuję to

Pani Życia i Śmierci

niepokoi cię mój śmiech bez cienia obaw
ni strachu
pozdrawiam cię w twyh pojawieniach
na mym horyzoncie
gdy cię poszukuję spragnony

w czerwonych ślepiach twych
widzę twój strach
boś w mądrościach śmierci pojęła
nie zamierzam unikać cię
nie poddam się decyzjom twym
liczonych w płomyku życia mego

to z mojej- nie twojej woli
zabierzesz mnie do królestwa twego
to ja sam zdecyduję o życiu mym
i śmierci

to moja wolność
bom życiem samego siebie
dlatego nęcę cię
bez obaw

autor

D.A.R.E.K.

Dodano: 2009-07-08 09:11:57

Ten wiersz przeczytano 899 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Mroczny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie