Nie podołam

Nie jestem tym zaciekawiony,
Że ktoś ma względy u mej żony.
Jej się podoba wszystkie zło,
Co z głębin mroków zawsze szło.

Może daremnie ranię duszę,
Lecz słowa swe wyrazić muszę.
Tylko w ten sposób, bo inaczej,
Żałosnym głosem ból wypłaczę.

A nie podołam ,
Tej boleści.
Która słów znaczeń,
Wiele zmieści.

A nie podołam,
Tej rozpaczy.
Nawet jeżeli,
Coś tam znaczy.

Nawet nie mogę się domagać,
By o litości czas zabłagać.
Na plecy stary plecak rzucę.
I więcej tutaj już nie wrócę.

Odejdę niczym pies bezdomny,
Świadomy jednak, i przytomny.
Ale o prawdzie przeświadczony,
Że inny względy ma u żony.

A nie podołam,
Swym uczuciom.
Które spragnione,
Kiedyś wrócą.

A nie podołam,
Tej radości.
Co daje wielką,
Chęć miłości.

autor

Grand

Napisany: 2011-05-07 Dodano: 2011-05-14 06:47:47

Ten wiersz przeczytano 503 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie