Nie pokona nas czas
Nie pokona nas czas
To co było zostanie w nas
tysiąc słów wypowiadanych na wietrze ,
tak brakuję mało abyśmy zauważyli szczęście
.
Z twoich oczu każdy blask kraść
wiem że pośród gwiazd znajdę cie tam .
Z rosą przywitam nowy dzień
zakwitnie zieleń naszych słów
czerwień twych ust , utworzy coś znów .
Puste drzwi zamknę już dziś
okien wstawię więcej
a może jednak tu chodzi o coś więcej
jest innym naszym sensem
by pogodzić się losem
i żyć samemu w udręce .
Komentarze (1)
"Nie pokona nas czas...." jeśli wciąż silna wiara
będzie w nas.. piękne. Z przyjemnością odczytałam
optymistyczne słowa tego wiersza... a los pokaże co
nam da w darze...