Nie potrafię z Tobą być
czy prawdą jest to że ludzie się nie zmieniają?
To co kiedyś było wiecznością.
To czego tak pragnęłam.
To o co się modliłam.
Czego tak bardzo się bałam.
Dziś może się spełnić… lecz…
Dlaczego już mnie nie cieszy?
Nie kocham Cię już mój drogi.
Tak długo na Ciebie czekałam.
Tyle nocy nie spałam.
A na samą myśl o Tobie, płakałam.
Moje serce tylko jednego chciało.
Żebyś był przy mnie wtedy.
Gdy życie tak bardzo bolało.
Nie było Cię przy mnie.
Nawet nie wiesz jak było mi ciężko
Nie zaleczysz nigdy tej rany.
Nie mogę spojrzeć Ci w oczy.
Wybacz, nie potrafię.
Choć nic nie zrobiłeś.
I dlatego że nic nie zrobiłeś.
Mogłeś mnie mieć tylko dla siebie.
Ale tak po prostu odrzuciłeś.
Powiedz… dlaczego?
Może tego nie wiesz, ale mnie zmieniłeś.
Zmieniłeś moje sny, i całe moje życie.
Czy o tym wiesz?? Może to głupie,
Ale to Ty kochać mnie nauczyłeś.
I za to jedno Ci dziękuje…
Żegnaj.
...ja zmieniłam się w ciągu jednego roku tak, że sama siebie nie poznaje...
motylek666
Komentarze (3)
czekałaś na niego a teraz gdy wreszcie może być znowu
Twoj nie przyjmujesz tej miłości...może dlatego że już
miałas dosyć czekania?że już Ciebie to
zmęczyło?świetny wiersz...ja też czekam i jakos nie
umiem przestać.dobrze że Tobie udało się przyćmić to
uczucie doo Niego...
Każdy dzień nas zmienia… doroślejemy, potrafimy
spojrzeć na wiele z właściwym dystansem.
Nie można się zmusić do miłośći... to się czuje...
smutny, lecz naprawdę dobry wiersz... :)