Nie przejdę obojętnie
W dół ruszą kry lodowe ponaglane słońcem,
ciepłe wiatry uderzą w śnięte lasu
struny.
Pięknolica jutrzenka pokryje rumieńcem
jeszcze w barwy ubogą dolinę zadumy.
Nie przejdę obojętnie o piękno
zazdrosny.
Zatrzymam się, rozejrzę, na nowo
zachwycę,
bo jak dawniej zapachem rozbudzonej
wiosny
w chłodnych jeszcze ramionach onieśmieli
skrycie.
A wtedy znów zaszumisz dzisiaj naga
brzozo,
koroną z młodych liści okryjesz wnet
cieniem.
Pośród innych samotna na rozstajnych
drogach
pierwowzorem się staniesz bielą pnia
znaczona.
autor
kaczor 100
Dodano: 2017-02-12 08:48:44
Ten wiersz przeczytano 3815 razy
Oddanych głosów: 79
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (82)
przeczytałem jeszcze raz. będę wracał.
wiersz przeogromnej urody. słowa jak perły lśnią
młodopolskimi klimatami.
jestem pod wrażeniem.
Tez juz chce sie pozachwycac:)
A brzozy to najpiekniejsze drzewa!
Piekny wiersz
Pozdrawiam cieplo:)
"Nie przejdę obojętnie o piękno zazdrosny.
Zatrzymam się, rozejrzę, na nowo zachwycę"- piękne
strofy o wyczekiwanej wiośnie
Wciąż czekamy na zachwyt pięknej i uroczej wiosny...
Miłej niedzieli Kaczorku:) zostawiam uśmiech radości.
Myślę, że już niedługo zobaczymy to na własne oczy.
Warto zatrzymać się, by docenić wiosnę.
Ładny wiersz. Miłego dnia:)