nie prześpijmy
wsiąkamy w tło. pogubiły się
a raczej zakleszczyły wspólne
korzenie, w ciemnościach straciły
wiarę w moce żywiołów
by odnaleźć drogę do siebie,
w pełni świadomie układamy ciała.
zostaną pogrzebane osobno
na wysypisku śmieci
przykryte biało-czerwonym płótnem
nie do odzysku. wskrzeszasz,
ciągle sapiąc idziesz w góry
spójrz: jak pięknie krąży orzeł,
próbuje złapać koronę
Komentarze (32)
dziękuję za komentarze:) pozdrawiam
Witaj Ewuś:)
Wydaje mi się taki patriotyczny ten wiersz ale
wiesz,że ja jestem mało kumaty:)
Pozdrawiam:)
b.dobry wiersz serdeczności
b.dobry wiersz serdeczności
ślicznie pozdrawiam
ślicznie pozdrawiam
Ja po swojemu rozumiem przekaz, ale aż się boję
pisać... My, Polacy, chcąc nie chcąc, zostaliśmy
podzieleni. Wszyscy pewnie tak samo kochamy tę naszą
Polskę, bo wszyscy wrośliśmy w nią korzeniami, które
wzajemnie zaplatają się ze sobą i wiążą. Jeżeli
prześpimy czas, kiedy jeszcze można coś uratować, to
nasz biedny, piękny orzeł może nie złapać już nigdy
korony... Wiem Ewo, poniosło mnie trochę...
Serdeczności ślę :)
biało-czerwone płótno i orzeł śiadczą, że to wiersz o
nas, Polakach
faktycznie trudny wiersz do interpretacji i pewnie
można go odczytać w różny sposób. Każdy chciałby
złapać dla siebie koronę, chociaż życie jest kruche i
każdy z nas i tak skończy w piasku... tak to widzę...
pozdrawiam :)
Intrygująco.
Twardy orzech do zgryzienia ;)
Miłego dnia :)
Orzeł, nasz symbol i przestworzy, gdzie wolność pisana
jest...ku temu musimy dążyć nieustannie...pozdrawiam
Trudny, ale piękny wiersz. Pozdrawiam.
tytuł może być skierowany do jedynej konkretniej osoby
albo do społeczeństwa polskiego, nie umiem wiersza
rozszyfrować natomiast mocno czuję ostrzeżenie.
pozdrawiam serdecznie
pozdrawiam dziewczynki:)
+ pozdrawiam :)