Nie pytaj.

Patrzysz na nią.
A ona nie ma duszy...
Od jej oczu...
Twoje tracą barwę.
Szukasz starych uczuć, lecz ich już nie ma.
One przepadły w zapomnienie..
Gdzieś pod podłogą...
Zadeptane codziennością..
Nie pytaj.

Próbujesz odnaleźć słowa, które kiedyś wypowiedziała.
I znajdziesz je...
Ale rzucone gdzieś między półką a sufitem.
Pomieszane z dźwiękami otaczającego ją świata.
Szukasz dotyku.
Ale poczujesz tylko chłód..
Bo ciepło odeszło razem z jego miłością.
Nie pytaj.

autor

Slide_away

Napisany: 2007-09-14 Dodano: 2007-09-14 16:58:18

Ten wiersz przeczytano 386 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie