Nie pytaj mnie..
O wietrze, wietrze wiej?
Nie pytaj mnie jaki jest ten świat
Nie pytaj mnie?.
Zostaw smutek liściom drzew
Zostaw smutek wśród pól
Zostaw smutek wśród
samotnych pochylonych wierzb
Przeczesz grzywy łanom zbóż
Rozsyp z płatków kwiatów do mnie szlak
Opleć śniegiem najwyższe z starych
drzew
O wietrze , wietrze..
Nie pytaj mnie?.
autor
cichyszelest
Dodano: 2012-11-04 18:15:46
Ten wiersz przeczytano 478 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Wiatr wszystko wie, bo zajrzy gdzie chce.
Jestem babą łuskającą groch.. Dzięki wyjadacze
postaram się poprawić
Niestety nieumiejętne stosowanie znaków
interpunkcyjnych psuje zupełnie całość. W tego typu
wierszach jestem zwolennikiem zupełnego ich braku,
wtedy i lżej odbiorcy przemknąć przez utwór a i Tobie
samej/samemu będzie łatwiej.
Pozdrawiam. Będę śledził dalsze poczynania.
Albo dajemy znaki interpunkcyjne albo nie. Nie ma
wyjscia pośredniego.
Powtórzenie w pierwszej linijce nasunęło mi obraz baby
łuskającej groch i nucącej stare ludowe pieśni pod
nosem. W trzeciej linijce nie wiem po co jest znak
zapytania razem z kropką?
Ogólnie - nie ma tu nic ciekawego, poza autentyczną
perełką: "przeczesz grzywy łanom zbóż"
kultura nawet w wietrze
jak cichyszelest to wiadomo,
że nikt nie będzie zbudzony, smutny
Pozdrawiam serdecznie
Noo, taki huragan, czy inne tsunami, nie pyta...i
wieje...../nawet cichymszelestem można wiać/