nie-raj
Ludzie […] hodują pięć tysięcy róż w jednym ogrodzie… i nie znajdują w nich tego, czego szukają… A tymczasem to, czego szukają, może być ukryte w jednej róży. ~ A. de Saint-Exupery
budzi mnie świt
a zły sen nie chce odejść
lepki wilgotny wąż
w zimnym pustym ogrodzie
w moim ogrodzie
zeschniętych zdeptanych kwiatów
czy chcesz być kolejną umarłą różą
wołającą do mnie z zaświatów
na ziemi użyźnionej
trupami kwiatów niegdysiejszych
nie potrzeba już więcej
smutnej ziemi dla wierszy
lecz jeśli chcesz – zostań
w mych dłoniach wzrośnij i trwaj
może zabije znów serce ogrodu
i zmartwychwstanie w nim maj
Komentarze (4)
Podoba mi się:)
temat samotność a w końcu maj
-pozdrawiam
bardzo podoba mi się Twój melancholijny wiersz i motto
też:) pozdrawiam
troszkę jak piosence:)