Nie rozpaczaj

rozpaczać nie ma co wiadomo dopadnie każdego
lęk jest - w jaki sposób?

bardzo realne rozmyślania
pozdrawiam

witam w upalną środę
piękne dzięki za wszystkie komentarze i za to że mnie
czytacie - miłego dzionka
pozdrowionka

Piękny wiersz, który ma tyle w sobie kojącego
spokoju....
Chciała bym też się nie lękać,a jednak nie jest to
takie proste...
Pozdrawiam serdecznie:)

Ładna refleksja. A jak tam jest?

odkrywasz nowe wymiary :)

jak umiera ktoś z rodziny to traci się pewność ale
widać szanse

Dobry tekst, pełen wiary i optymizmu, aż się poranek
uśmiechnął. Ps. "w nowy wymiar
dotąd nam jeszcze nieznany" - chyba niepotrzebne "m"?
Pozdrawiam:))

Piękne pocieszenie.... nie lękam się bo wierzę że tam
po drugiej stronie czeka inne życie...Pozdrawiam
serdecznie:-)

To co nieznane mimo wszystko napawa lękiem.

życie to cenny dar
a śmierć to nieznane
lubię fraszkę Sztaudyngera
"Nie budzisz się któregoś ranka ot spodziewana
niespodzianka"

Piękna refleksja.Pozdrawiam.

Piękny, refleksyjny wiersz pełen
wiary. Pozdrawiam serdecznie.

Pozdrawiam Karolu,ale jakoś mi smutno. Ostatnia stacja
-to pierwsza stacja...Paradoks życia i nasza wiara .
Dobrej nocy.

Przepraszam Cię Karolu, ale czuję się, jakbym czytał
tekst pisany przez księdza. Czasami zazdroszczę
ludziom takiej wiary. Ja w nic nie wierzę. Pozdrawiam

Karolu, jak to jest?
Wierzymy, że czeka nas coś dobrego po tamtej stronie,
a jednak bardzo boimy się śmierci.
Pozdrawiam cieplutko:):):)