NIE ROZPACZAJ CZŁOWIECZE
Nie rozpaczaj człowiecze
nie przeklinaj swej doli
chociaż z ramion krew ciecze
chociaż serce cię boli
Są na świecie niedole
ciężka jest życia droga
lecz ja pozwolę twierdzić
wszystko jest w rękach Boga
Chociaż burze złowieszcze
resztki zniszczą ci chleba
pozostaje ci jeszcze
prosta droga do nieba
Dźwigaj brzemię żywota
jako Chrystus cierpliwie
a zaświta ci zorza
na łez twoich niwie
Bądź jak ciszy zwiastuny
duchem prawdy mocarny
choć ci krwawe pioruny
pośród nocy grzmią czarnej
Nie rozpaczaj człowiecze
nie przeklinaj swej doli
choć ci ze stóp krew ciecze
i choć dusza cię boli
Komentarze (13)
Dodam tylko: mądry wiersz...
dobrze komuś radzić..nie rozpaczaj...nawet w
wierszach...
Wiśta wio łatwo powiedzieć."Nie przeklinaj"...z pokorą
przyjmuj? NIE! Trzeba walczyć.Yeju ...czasem trzeba
przekląć:)
Ambitny wiersz i moim zdaniem udany
Podtrzymujesz na duchu ludzkość, masz głęboką wiarę,
że wszystko zakończy się sukcesem. Przekaz rytmiczny i
płynny.
wiersz odziany szatą wiary, brzmi optymistycznie i
bardzo dobrze
treść super -jestem pod wrażeniem - wiersz wart
przeczytania -biję brawo
"Nie rozpaczaj człowiecze nie przeklinaj swej doli " -
piękna rada i wskazówka jak żyć w trudnych chwilach.
Wiersz nawiązuje do cierpień Chrystusa
piękny, wart przeczytania.
Wiersz nienajgorzej zrymowany, treściwy, występują
niewielkie wahnięcia w rytmie, gratuluję pomysłu.
Dobry wiersz z przesłaniem+
pieknie napisany wiersz z przesłaniem
Zarówno treść ,jak i warsztat wiersza bardzo mi sie
podoba. Jest przemyślany i dopracowany,czyta się
lekko,a przesłanie trafia tam,gdzie powinno:)
mamy tutaj do czynienia z utworem
elegijno-religijnym,świadczacym o dużym zaangazowaniu
autorki w sprawy wiary.utwór tchnie optymizmem ,pomimo
dramatycznej treści przekazu narratorskiego.napisany
jest pięknym siedmiozgłoskowcem ujętym w sześć strof
podwójnych dystychów o świetnych rymach abab.