NIE ROZUMIAŁAM

Przyszła! Spojrzała mi w oczy-powiedzieć coś chciała
Lecz jej mordka milczała!Milczała!Milczała!
Bym bliżej jej cierpienia była
Też na podłodze z nią się położyłam.

Bo jej na kanapkę wskoczyć ciężko było
Więc by dla niej miło i miło było.
Wstała-zrobiła trzy kroki i się przewróciła.
Podbiegłam,chwyciłam,co z tobą ma miła?
Oczy na mnie podniosła-mówiła!
Lecz ja nie dorosłam by zrozumieć cię miła.

Potem obok mnie dobrą chwilę leżała
Po czym na chwiejnych nogach leciutko powstała.
Bardzo cichutko sobie zaskomlała.
Znowu spojrzała mi głęboko w oczy,
Myślałam,że serce mi wtedy wyskoczy.

Poszła za doniczkę i znów się przewróciła.
Co z tobą?!Co z tobą ma miła?!
Chciałam wziąść ją na ręce,
Lecz się przelewała - SKONAŁA!

Teraz zrozumiałm
Ona po prostu
Pożegnać się chciała.

Dla wszystkich zwierząt,aby wam się zdarzyła taka"pańcia" jak Fruzi!

autor

Jeki Verkinson

Dodano: 2005-08-27 12:39:51

Ten wiersz przeczytano 899 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie