Nie sprzeczaj

Nie sprzeczaj się z zegarem
Bo to walka bez sensu
Zagubisz się w otchłani
absurdu i nonsensu

Nie sprzeczaj się z zegarem
Gdyż czas to względna miara
Bezwzględnie on doświadcza
Żebraka i cezara

Wiersz fajny choć ja bym odrobinkę z końcówką jeszcze
pomajstrował. Nie przejmuj się jednak moim zdaniem. To
w końcu Twój wiersz. Pozdrawiam:)

Dobra refleksja.

Celna refleksja, czas nie czeka na nikogo, zatrzymać
go się nie da, co najwyżej trochę oszukać.
Życzę Iwonko samej zieleni w nowym roku. Pozdrawiam i
oczywiście zapraszam :):)

zegary czasami się zacinają,
tak było i z moim.
wyskoczyła kukułka i ku, ku, ku
ku, ku, ku
i dopiero pózniej dokończyła
rwa - o co jej chodziło?
Pozdrawiam serdecznie

Ciekawy wiersz, a wrogowie przycichną i zapomną o
naszym istnieniu. Pozdrawiam serdecznie :)

Nie do końca się zgadzam z Twoją refleksją Iwonko, msz
czasem trzeba się sprzeczać z zegarem, bo brak
sprzeczki bywa pogodzeniem się z jego stanięciem, a
nasze veto może pomóc, by tak się jeszcze nie stało.
Co do wrogów, to kiedyś kotś powiedział, że oni mogą
być miarą naszego sukcesu:))
Ja co prawda w to nie wierzę, ale masz rację lepiej
zbytnio na nich nie patrzeć, Iwonko.
Miłego weekendu Tobie życzę Iwonko.