Nie taki mały książę
Troszkę zmieniony
Wrosłeś w swoją planetę
dusisz marzenia
zanim wypuszczą
listki
wznosząc kielich w toaście
za własne ego
wzrok tępy skupiasz
na nosie
I wciąż nie ma ciebie
w zasięgu wiary
człowieku
z różą w zębach
autor
ewaes
Dodano: 2019-10-11 16:46:09
Ten wiersz przeczytano 1934 razy
Oddanych głosów: 27
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (36)
skupiający się tylko na sobie tracą naprawdę wiele.
Czyżby po nas zostały tylko groby? A nasze wiersze o
życiu - spalą?
Miłego wieczoru Ewo, zmarkotniałem.
@fatamorgana - - zgadza się, tyle pięknych rzeczy może
umknac...
Dziękuję :*)
@Okoń--dziękuję, to też jedna z moich ulubionych
lektur :*)
To smutne, kiedy nie widzi się nic poza czubkiem
własnego nosa.
Pozdrawiam Ewo :)
Mały książę do dzisiaj mi się podoba. Ładnie napisałeś
że wiara czyni cuda.
Pozdrawiam