Nie umiem przestać kochać
Nie umiem o Tobie zapomnieć,
Nie umiem przestać kochać Ciebie,
Twój zapach i oczy,
Ruch gest i bytność,
jak moja nicość.
Moje serce brzmi melodią,
dysonans w niej pogrywa,
i choć ta miłość nigdy nie będzie fałszywa,
tylko gdzieś w zgubieniu,
dróg wspólnych nie będzie,
tylko ból w sercu na dnie,
gdzieś woła, przyzywa i tęskni,
i brzmi pomimo bezradności,
braku wiary i szczodrości,
życia które nam zostało,
i miłości której wciąż mi mało.
Nigdy więcej nie Cebie zawiera,
to już jest i czeka zapomnienia,
Zapomnienie zaś wiele zmieni,
pozwoli gdzieś innych podobnie ocenić
autor
iwona721226
Dodano: 2019-01-25 15:38:18
Ten wiersz przeczytano 729 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Cóż bez miłości warte jest nasze życie.
Bez niej człowiek jest jakby niepełnowartościowy.
Pozdrawiam.
marek
O jak pięknie i ciekawie napisane A to że nie umie się
przestać kochać jest wspaniały bo znaczy się że miłość
była jest i będzie szczera prosto z serca taka tak
abyś zawsze powinna.
Myślę, ze Panów również:):) Tylko mniej chętnie się do
tego przyznają
Miłość przychodzi, miłość odchodzi,
taki to bywa już los człowieka,
lecz tak naprawdę to nic nie szkodzi,
może już nowa na nas gdzieś czeka.
Ciepło pozdrawiam. Miłego wieczoru :)
Na wygaśnięcie miłości nie ma recepty jak np. Na ból
głowy. Smutny wiersz oddający stan ducha wielu już
kobiet w historii ludzkości.
Życzę udanego weekendu Iwono.