Nie wiem

Nie wiem czy zagubiłam sens
Nie wiem kim jestem
Nie wiem co czuje
Nie wiem jak mam żyć
Komu ufać?
Sny na przekór ludziom są
Niespodzianki złe
Skryte marzenia na jaw wychodzą
Starają się zmierzyć ze światem
Ciche chwile w samotności
Mówią tak wiele o rzeczywistości
Czemu życie takie piękne
Zdaje się bezcenne
W tak malutkim świecie zła
Chodzę po księżycu
Kiedyś może w końcu moja dusza znajdzie spokój
Wierze w to że wiatr nie zmieni się
Nie wiem co przyniesie los
Nie wiem czy zaświeci słońce
Nie wiem czy mam wierzyć
Nie wiem czy się budzić

autor

Xeno1

Dodano: 2010-11-08 19:55:49

Ten wiersz przeczytano 538 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie