Nie wiem...

Rozpacz mnie ogarnia, kiedy o mym życiu myślę
Bo wiem, iż nie ma ono przyszłości
Z dnia na dzień wstaję ze łzami w oczach
Siadam w pustym, ciemnym pokoju
Okna zakryte kawałkiem ciemnego, podartego materiału
Nie chce patrzeć na ten świat zza niego
Na to dobro, które ludzi otacza a mnie omija
Zastanawiam się: po co żyje?
Po leprze jutro?- Które nigdy nie nastanie
Czy po wschód słońca?- Którego nigdy nie zobaczę
Nie wiem sama, po co zostałam narodzona i tak okrutnie przez to życie skrzywdzona

autor

AniczkaM

Napisany: 2005-07-08 Dodano: 2005-07-08 18:27:43

Ten wiersz przeczytano 414 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie