Nie wiem........
Nie wiem, co się dzieje,
W co brnę.....????????
Mój codzienny ład,
Zniszczyłam jak domki z kart.
Nie wiem, czemu
Tak się temu poddaję.
Nie wiem, co czynię,
I co się stanie......?????
W jednej chwili złamałam,
Wszystkie swe zasady...
Odpłynęły jak statek,
W swój wodny świat.
Dlaczego?????
Sama nie wiem????
Wszystko się zmieniło,
Wszystko runęło.
Przez jedno spojrzenie,
I chwili zapomnienie.
Nie wiem, co będzie dalej,
Lecz nie żałuje niczego,
A dlatego........
Bo życie jest pełne
niespodzianek.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.