Nie wiem, nie wiem, nie wiem
Gdzie jest mój dom?
W sercach przyjaciół, których
ubywa…
Ich obecność topnieje jak lód…
Oddalają się jak kra..
Odpływają w otchłań, coraz mniej ich
widać!
Czemu?
Może źle ja postępuję, może ktoś przyjaźni
nie szanuje,
Nie wiem sama…
Uczucie topnieje, zostaje zimna woda,
Nie powiem, że nie jest mi szkoda!
Nikt nie jest Bogiem i mu nie dorówna
Ale czemu przyjaźń nie jest równa..
Czy to zależy od nastawienia?
Od poglądu?
Na świat patrzenia?
Wiem jedno, że nie jest jak było…
Nie wiem, czemu i po co się skończyło!
Może to uczucie jednostronne…
Nie wiem, nie wiem, nie wiem!
"Wiem, że nic nie wiem" Sokrates
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.