(nie) wierni

rozważania człowieka błądzącego, ale nie upadłego

rozpięty na krzyżu pośrodku ołtarza
patrzysz łaskawie Panie
na swe owieczki co często grzeszą
i żebrzą o zmiłowanie

poprzez niebiosa ojcowskim wzrokiem
spoglądasz w otchłań mej duszy
i tylko tobie Panie wiadomo
że grzech się tam zawieruszył

jam niegodziwa urągam tobie
a ty mi prostujesz kolana
czy rany podłości blizny przykryją
i będę przez Ciebie kochana

pomóż mi życie odmienić Panie
przestrzegać dekalogu
bym kiedy mnie wezwiesz
przed twoje oblicze
rajskiego nie splamiła progu
………………& #8230;……

błądzić rzecz ludzka - boska wybaczać

autor

OSA

Napisany: 2008-05-04 Dodano: 2008-05-05 00:05:03

Ten wiersz przeczytano 594 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie