nie wierze w ludzi

spadło
piórko boleści
unosi się na wodzie
delikatnie muska je wiatr

to ostatki po
huraganie

siedzę na chmurze
pękają marzenia i sny
pode mną
pani śmierć śmiejąc się
zbiera moje uzdrawiające łzy

tyle pogrzebów dzisiaj...
młotkiem dobijam przyjaźń
nóż wbijam w serce wierze
miłość zdycha pod płotem

nadzieja
uciekła w popłochu

śpiewam
anielska pieśń

niesie do nieba ból
na plecach
zatracenie dźwiga moje mordercze myśli
kości strzykają

po twarzy spływają
moje jedyne ciepłe wspomnienia

widzisz?

to ty
i on...
moje miłości
przechodzicie obok
obojętni...

Od dzisiaj nie wierze w ludzi...

autor

Angel

Dodano: 2004-05-28 10:18:52

Ten wiersz przeczytano 458 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie