Nie wszyscy mamy poczucie humoru
Inspiracją do napisania poniższego
wiersza...jest moja obserwacja
z pewnej budowy gigantycznego obiektu za 30
mln USD.
Czym-kim tam jest człowiek? Oraz co musi
robić i za ile pracuje
w bardzo niebezpiecznych warunkach, to już
temat na książkę-horror!
***
Jak zostać człowiekiem,
będąc...robotnikiem,
By się nie uwikłać w długi, w
politykę...?
Nakarmić rodzinę, wyjechać na wczasy...,
Nie budzić się z myślą; skąd na to wziąć
kasy?
Jak zostać człowiekiem, nie
będąc...aktorem,
Prawnikiem czy sędzią lub choćby
doktorem;
By wykształcić dzieci, w czas zrobić
opłaty,
By pójść do teatru, kina- skąd na
szaty...?
Jak zostać człowiekiem?- czy ktoś mi
odpowie-
Z was mili posłowie...(wy, nie na
budowie...)
Wasze inwestycje to sejmowe ławy...,
Reszta na banicję..., tak dbacie o sprawy!
(nasze)
Co może robotnik?- nawet wykształcony-
Który tysiąc dwieście...?gdy odda dla
żony;
Ona kupi mydło, jadło w tym powidło
I może niejedna powie..., że jej
zbrzydło...;
Żyć z nieudacznikiem...(czy powie, z
człowiekiem?)
I gdy naleśnikiem...trzaśnie na
powiekę...(?)
W łożu nie przytuli...bo straciła
chęci...
Choć ten nieudacznik...wszystkim się
poświęcił!
Mówią, że z nas każdy ponoć
równy...?-homo.
W waszych doświadczeniach nigdy nie
wiadomo.
Na warszawskiej scenie... grają różne
sztuki;
„Giełda dla cwaniaków”, jakieś
tam „Hajduki”...
Nie dla ludzi pracy, to nie dla
„hołoty”...
Wszystko dla tych z kasą, co mają
klejnoty!
Jak zostać człowiekiem,
będąc...robotnikiem?
Zapytaj któregoś, powie ci, żeś z bzikiem!
2008-01-26
PS
Coś spoza tematu:
Czy na beju coś się sypie, czy ja tylko
problem mam?
Chyba nie myślą o stypie...?, Co jest grane
powiedz nam;
Szanowny Administratorze-miast okienka
błękitnego
Gdy włączam o każdej porze tylko czytam coś
takiego:
„Przerwa techniczna,
przepraszamy...”Rodzinko”
liczna, a co Wy na to?
Wszędzie dziś tylko usterki mamy, a co to
będzie, gdy przyjdzie lato...?
(Te kilka minut rośnie w godziny)
zamknijcie stronę, nie róbcie drwiny!
Kto nie ma czasu i cierpliwości niechętnie
tu będzie gościł!?
Komentarze (6)
Świetna ocena polskiej rzeczywistości...bo niby nie
samym chlebem żyje człowiek, a na podstawowe potrzeby
powinno starczyć...a jeśli kulturalne dobra...to
wypada tylko dorobić.A nie powinno tak być, żeby
dodatkowo pracować.Ja mam swój złoty środek:zabawy,
gry,spacery i rower na szczęście nie kosztują.Znam
jeszcze inne bezpłatne rozrywki dla dorosłych...
.. no cóż.. nam pozostało tylko poczucie humoru!!
Inaczej, nic tylko sie powiesić... Taka jest ta nasza
rzeczywistość- prawdziwa, aż do bólu!
Trafne obserwacje życia w wierszu. Wiekszoścćludzi tak
zyje. Brawo za podjęcie tematu.
Niestety choć stylistycznie super, to przykra ta
rzeczywistość.
Realny bardzo obraz. Super temat
proza życia... ot i co... nie wchodź tak głęboko w
to... chociaż w górę wznieś się wierszem... będziesz
wtedy dla się wieszczem, choć na chwilę małą jakąś,
gorycz życia szczęściem zakąś... niech to będzie
zwykła radość... mrocznym myślom powiedz dość...
podpisuje sie pod Twoim wierszem, moje obserwacje są
identyczne