Nie wybaczę, nie zapomne... nigdy!

skończyła się czułość, skończyła się miłość...nie pozostało nic...pustka

I nagle dowiaduję się całej prawdy. O tobie tato, o człowieku upadłym
O kimś, kto powinien być mi wzorem do naśladowania a stał się przykładem złego traktowania
Mnie oszukałeś, mamę zraniłeś, wszelkie nadzieje zatraciłeś
Ciągle, od nowa wierzyłam w nawrócenie twoje, ale ty nie chciałeś żyć godnie, w zgodzie z rodziną
Która cię kochała. Odrzuciłeś miłość, nienawiść tobą kierowała
Kiedy szatan w ciebie wstąpił? Od bliskich odwrócił?
Próbuje zrozumieć, co tobą kieruje, ale nie wybaczę nigdy, nienawiść buduję
Na solidnych fundamentach wspomnień, które ciągle od nowa mi gwarantujesz
Nie zapomnę ci tego nigdy, zgiń, zniknij z mego świata potworze

autor

malenka_rybka

Napisany: 2007-06-30 Dodano: 2007-06-30 21:28:28

Ten wiersz przeczytano 554 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Wrogi Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie