Nie wystarczy pokochać

Nie wys­tar­czy po­kochać, trze­ba jeszcze umieć wziąć tę miłość w ręce i prze­nieść ją przez całe życie...Konstanty Ildefons Gałczyński

.

Pozwól się cieszyć Twą obecnością,
bo jesteś dla mnie najdroższym skarbem,
Tyś przyjacielem, serca radością,
wodą i ogniem, ziemią i niebem.

Serce zdobyłeś niespodziewanie,
wniosłeś tym zmiany, pragnienia, wiarę,
złożyłeś los swój moje Kochanie,
w cugle przyszłości na uczuć miarę.

I zapragnęłam już cię zatrzymać,
cieszyć się razem i razem smucić,
Twe usta w moich jawnie smakować,
i naszą przyszłość w jedność obrócić.

Wyrzkłeś Kocham! Moim pragnieniem
jest dźwigać ciężar, co zwie się życiem,
być ci ozdobą, światłem i cieniem,
podporą co dnia i wad wyzbyciem.

Nadeszła pora obrączek danie
i przyrzeczenia, serc kołatania,
wspólnych problemów czas obgadanie,
miłość odkryta, koniec czekania.

I od tej pory trzymamy dłonie,
razem wciąż śmiało pniemy się w górę,
szepty nieśmiałe w innej odsłonie,
wzrokiem i słowem wiążą kulturę.

Choć nasze serca odrębnie biją,
to myśmy jedność, życie wzajemne,
dzielimy wszystko głową i szyją,
dolę, niedolę, chwile przyjemne.

Dziś nie mam wiele, czas wszystko bierze,
nadziei garść dam zawsze w potrzebie,
uśmiech i pomoc, słowo we wierze,
dłoń moją ciepłą i całą siebie.

...przejść za­wiłości życia i dotrwać, to największy trud...

autor

Halina53

Napisany: 2017-05-18 Dodano: 2017-05-18 08:46:09

Ten wiersz przeczytano 5225 razy

Oddanych głosów: 30

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie