NIE ZAPYTAM...
zabiło serce starego kościoła
w dźwiękach spiżu nie ma odpowiedzi
gotyckich murów otwarte ramiona
gromniczna świeca tak ponuro świeci
jedyne słońce zachodzi powoli
dusza kołacze krew rozdziera skronie
płyną maleńkie tęsknoty strumienie
szeptają wiatry epitafium o Niej
jeszcze powietrze przesycone drżeniem
postać nie blaknie miłością wyryta
upadła róża na nagrobną płytę
miałem zapytać ale nie zapytam…
Komentarze (19)
nie zpytasz.....
więc nie pytaj.........
carpe diem.......
życie chwytaj.......
Zawsze bądź zdrów..................
przypominasz mi osiolka który upiera sie i trwa przy
swoim nic nie robiac, dopiero wtedy gdy nic juz nie
mozna zrobic, bo czas sie dokonal, rozrywa na
piersiach szaty. Czlowiek mysli ze ma duzo czasu i
zdazy ze wszystkim gdy tylko zechce ale tak nie jest.
Przywolaj wspomnienia i uderz sie w piersi, niekiedy
lepiej jest umrzec niz zyc
Jestem pod wrażeniem Starożytny :-)
Ja sporadycznie się odzywam, ale tym razem właśnie
piszę... świetnie ubrałeś w słowa wiersz. Szczególnie
ostatnia zwrotka utkwi mi w głowie.
Może jednak zapytac jest lepiej?
Przejmująco piszesz o wewnętrznym smutku po odejściu
Kogoś.Warto zatrzymać się przy słowach ''jedynie
słońce zachodzi powoli'' -należy mówić póki jest
jeszcze wysoko na niebie...
każdy wers tego wiersza porusza do głebi, tak pieknie
i subtelnie napisałeś o smierci.
Wiesz, zobaczyłam jak Twoje drżące palce przesuwają
się po literach wyrytych w nagrobnej płycie i jak
ukradkiem łza stacza się po policzku i rozbija o
marmurową taflę....wszystko drży....
Stworzona w wierszu atmosfera
sprawia że odczucia są ta sugestywne aż po ciele
przechodzi dreszcz...smutek i żal oplata hmmmmm i
słowa szeptane dlaczego prawda jest właśnie taka...nie
ukrywam jestem pod dużym wrażeniem Twojego
wiersza....mimo to z uśmiechem:)
bardzo obrazowy wiersz..wzrusza smutną treścią ubraną
w ładne metafory, ostatni wers przywołuje mi na myśl
słowa: "Spieszmy się kochać ludzi..."
jak zawsze niesamowity klimat wiersza...mowia kto pyta
nie bladzi...jednak nie wszystkie odpowiedzi chcemy
lub mozemy otrzymac..jak jest lepiej?.piekny wiersz
potrafisz stworzyć w wierszu klimat wiernie oddający
treść wiersza, smutny ale piękny...
Bardzo smutny wiersz, zmusza, aby zatrzymac sie,
zastanowic nad sensem istnienia. Smierc nieuchronna, a
wiara pomaga przetrwac ten czas zaloby.
nie zawsze da się uzyskac odpowiedz na zadane pytanie
jesteśmy panami własnego losu życia podobno ale
niestety nie śmierci przychodzi zawsze w nie
odpowiednim momencie bo nie ma takiego co dobry byłby
na śmierc gdyż każdy chce życ zabiera najbliższych a
nas pozostawia w żałobie
Chyba jeszcze nigdy nie czytałam tak wspaniałego
wiersza adzie przewija się śmierć i jak dla mnie nie
jes bardzo smutny - jest melancholijny...piękny
Piekny, smutny wiersz. Pomimo tego ze nie zadajesz
pytania, dla mnie caly wiersz jest pytaniem o sens
zycia.
Temat śmierci zawsze porusza... Twój wiersz, choć
bardzo smutny, jakiś niesamowity klimat ma.
Przepięknie...