nie zatracić...
jeszcze ciągle nam do siebie tak daleko
los przekorny traci drogę nieustannie
snem wskazówek czas mierzony gubi
przeszłość
rzeczywistość wciąż odległa jest od
pragnień
jeszcze ciągle nam do siebie tak daleko
chociaż ślemy w niebo myśli rozgwieżdżone
wydobywasz z kaskad uczuć inne piękno
dobrym słowem gdy bez siebie nasze dłonie
jeszcze ciągle nam do siebie tak daleko
wyobraźni jednak nie brak inspiracji
obdarzając lato chłodem zimę w ciepło
otulamy nie chcąc żaru znów zatracić
wiernemu czytelnikowi...
Komentarze (4)
"Jeszcze ciagle nam do siebie tak daleko?
cyt. autora. Bez milosci, odleglosc najblizsza, zawsze
bedzie daleka. Jesli jest prawdziwa milosc, ona
potrafi zblizyc tysice mil do siebie, ktore sa tylko
jednym krokiem. Bardzo ladny wiersz i zycze bliskiej
odleglosci. :) Pozdrawiam.
Dobre pióro...jestem pod wrażeniem. Fajny pomysł na
wiersz. Plusik:)
Prozaiczne uczucie ubrane w subtelne metafory
faktycznie wprowadza czytelnika w stan rozmarzenia.
Gratuluję :)
Wiersz nieźle zrymowany i poprowadzony, gratuluję
pomysłu i wykonania.