NIE ZDĄŻYŁAM
Bądźmy nie tylko tym co boli
pozory nadziei ciszą kojącą
daje ci słowo nie chce ranić
uspokój wycisz emocje
bądź mi ciszą przyjazną
drogą budująco jutro
czy moje myśli są nierealne
przecież oboje marzymy zbyt długo
kiedy się budzę pamiętam
nasz piękny spacer spotkanie
chciałam wszystko opowiedzieć
dokończyć myśli nie zdążyłam
echo gubi wszystkie słowa
gdzie horyzont dotyka ziemi
tam samotny zmęczony człowiek
wyczerpany szuka swej oazy...
autor
MAGNOLIA
Dodano: 2014-09-20 00:09:32
Ten wiersz przeczytano 1638 razy
Oddanych głosów: 44
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (44)
Przepiękny, choć bardzo smutny.
Pozdrawiam serdecznie.
Bardzo smutny
bardzo zyciowe te Twoje wersy... pozdrawiam
Pięknie chociąz smutkiem przepełniony refleksyjny
wiersz
Serdecznie pozdrawiam :)
Cóż, często dla najbliższych jesteśmy "tym, co boli",
bo oni z pewnością przebaczą. Życiowa refleksja:)
Bardzo piękny wiersz MAGNOLIA. Pozdrawiam
Działa tak uspokajająco, kojąco.
Bardzo smutny wiersz choć godny przeczytania i
zastanowienia się nad swoim życiem. Warto powspominać
chwile niezapomniane bo marzenia wzmacniają serce i
duszę.Pozdrawiam serdecznie Marto.
gdy silna wiara jest jeszcze w nas
na wszystko może nadejdzie czas...
pozdrawiam pięknie:)))
Bądźmy nie tylko tym co boli...Bardzo mądre i wymowne
słowa, wiem...czuję jak cierpisz.Cóż mogę, uśmiechem
myśli koję choć na chwilę ból Twojego serca.Żyć musimy
jednak nadal...Piękny wzruszający "motyl" zranionej
miłości.Pozdrawiam i uśmiech zostawiam :-)
Najlepiej w ciszy,
siebie się słyszy!
Pozdrawiam!
Wspaniały wiersz,pozdrawiam
...a Teraz? Jak jest teraz?
Smutny,ale daje do myślenia.Bardzo dobra refleksja.
Pozdrawiam
Mimo, że pesymistyczny to mnie zachwycił... Pozdrawiam
optymistycznie :))