Nie zgub mnie
Tylko mnie nie zgub w rzece marzeń,
która wciąż grzeszy w siódmym niebie.
Ja tu na ziemi mam witraże
zwyczajnych minut. Te przyziemne.
I nie zapodziej mnie na ścieżkach
tworzonych trudem dni powszednich.
Gdy na tych szlakach bym ci pierzchła,
pomyśl, że przecież nie my jedni.
Gdybyś mnie zgubił, szybko biegnij
gdzie zapach kawy, sen ogrodu.
Latawcem myśli mnie dosięgnij.
Tylko czy na to będziesz gotów...?
Komentarze (29)
Pięknie, rozmarzyłaś.
Miłego dnia
Ech, jakaż przyjemność w czytaniu takiej pięknej
liryki. Ma Pan Bodek rację - bardzo wysoka półka.
Pozdrawiam cieplutko :):)
Wyborne strofy. :)
Liryka z wysokiej półki.
Pozdrawiam z dużym uznaniem:)
Ślicznie,lirycznie.
Pozdrawiam serdecznie.
Piekna liryka...)
Przepiękny liryczny wiersz Madziu :)
Uwielbiam Twoje wiersze :)
Pozdrawiam wiosennie :)
Ładnie:)
Piękne słowa Twojego wiersza przywiał do mnie chyba
sam wiosenny, ciepły wiatr...aż słoneczko wyszło zza
chmurki rozświetlając rzeczywistość:)
Dziękuję za ten delikatny powiew melancholii :)
Pozdrawiam z uśmiechem:)
Piękny, bardzo mi się podoba :)
Pozdrawiam serdecznie :)
zawsze jestem gotów ..szykuj kawę ...może być z
mlekiem ..wiersz bardzo ładny ...
Piękna liryka - perełka:-)
pozdrawiam:-)
Ślicznie ♥️
Bardzo lubię Twoje wiersze, czytam je często na FB, a
ten zachwyca, jak wszystkie inne :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Pięknie rozmarzyłaś.Pozdrawiam.
Liryka zawsze była Twoją mocną stroną, a tekst
zatrzymuje przekazem.
Miłego popołudnia :)