Nie znasz mnie, to nic

Nie znasz mnie, to nic.
Ale przytul.
Pozwól zapomnieć o wszystkim,
Co szare i samotne.
Ciepło twoich ramion,
Ogrzeje moje serce zimne już tak.
I nie mów nic.
Słowa niepotrzebne tu.
Poprostu przytul i ogrzej.
Te kilka chwil,
Potrzebne mi tak.
Potem odejdziesz w swój świat.
Ja zostanę tu,
Od twego dotyku gorąca tak.
Zanim chłód znowu w serce,
Wkradnie się.
Te kilka chwil,
Starczą mi na długo tak,
By dalej iść samotnie przez świat.
Bez łez i smutków niepotrzebnych,
Choć pusto czasem tak.
Ale twój dotyk i tak,
Na długo wymarze tej pustki ślad.
Może kolejnym razem na zawsze już,
W ramionach twych zostanę.
I rozpłynę się łzami,
Szczęśliwa tak.

autor

Isema

Napisany: 2006-01-11 Dodano: 2006-01-11 21:16:14

Ten wiersz przeczytano 493 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie