Niebajka o poecie
tego mi chyba nie usuną :))))
Za górami, za lasami,
za srebrnymi jeziorami,
tam gdzie bardzo jest daleko,
za morzami, złotą rzeką.
Mieszkał sobie ktoś tak inny,
ktoś samotny i szczególny.
Chodził często zamyślony,
zapatrzony w drzew korony.
Chmury w niebie się kłębiły
i w nich tyle było siły.
On wciąż patrzył, tylko wzdychał,
ptaków, kwiatów mowy słuchał.
Taki był tym urzeczony,
zakochany, roztargniony.
Chciał to piórem namalować,
samym słowem cud kopiować.
Był malarzem wszystkim znany,
lecz poetą nazywanym.
Komentarze (72)
Fajna bajka o duszy artystycznej...
Miłego wieczoru Elenko:)
bajka o poecie
baaardzo podoba mi się
ciepło pozdrawiam
Dopiero tutaj dotarłam i również Dziękuję :)
Lekki i przyjemny wiersz :) Rymy samę do ciebie
przychodzą :)
żył za górami i lasami,,,pozdrawiam:)
Był taki ktoś
https://www.youtube.com/watch?v=o2F72Zr9rnU
pozdrawiam
Ladnie.
Pozdrawiam:)
Kochani dziękuję za zajrzenie.
Pozdrawiam :)
:) Adasiu, dobrze, że w żabę a nie w ropucha :)))
Cudna bajka a ja lubię bajki.
Ta na dodatek jest o poecie, a ja też znam jedną w
której ktoś mówi, że jestem poetą i z dumy zamieniam
się w żabę :)
a może to nie tylko bajka? podoba mi się :)
Ładnie namalowane... pozdrowienia
Podoba sie bajka.
Pozdrawiam serdecznie.:)
fajny wiersz ... też myślę ... że nie usuną .... dużo
tu wspaniałych jest poetów ... są i tacy co tylko
bawią się słowem czyli wierszokletów ...pozdrawiam
serdecznie ... życzę wspaniałego miłego dnia ...
Bardzo ładny wiersz! Pozdrawiam!