Niebezpieczny strumień
Bezpieczną drogę obrałam,
lecz się w Tobie zakochałam.
Z prostej zrobiła się wąziutka,
kręta i zawiła ta moja nutka.
Nutką ją nazwałam - tę drogę,
na radośniejszą wejść nie mogę.
Idę tak w bezkres ciemności,
nie znając czułości tej miłości.
Na strunach przyjaźni każdy
gra myśląc, jaki jestem ważny!
Piękno Twe nigdy mnie nie nuży,
i sens ma w tej naszej podróży.
Proza jest fajna, życie mniej,
podróżujmy razem tylko chciej.
Jeśli skrzypcami wojują chmury
jest to miłe - bo blisko natury.
Strumień rwie się przez mchy
i korzenie drzew - to cały Ty.
Zalewając drogi mojej szlak,
nie stracisz dawnej siły tak.
♫ Iwona Niedzielska - Jesienna dumka
https://www.youtube.com/watch?v=J0MBy1rfMog
autor
bianka5
Dodano: 2014-09-21 14:55:57
Ten wiersz przeczytano 683 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (13)
Tę drogę, nutką nazwałam, pozdrawiam
:)))))))
Wzajemnie, poprawiłam :)
Proza życia składa się ze szczegółów, ale jakże
ważnych.
bianko :) ostatni wers do poprawki ;) Miłego dnia
:):):)
Ładnie i melancholijnie.Pozdrawiam:)
Droga z przyjaźnią i miłością nie nuży,oby tylko była
prosta:)
Pozdrawiam serdecznie:)
Drogi są różne, Tobie życzę prostej, bez pagórków. .
Miłego:-)
Dzięki, miłego wieczoru :)
Witam i pozdrawiam :)
Ładna melancholia:)
Pozdrawiam niedzielnie:)
Różne bywają drogi życiowe, niech Twoja będzie piękna
i dobra:)
Podoba mi sie wiersz, melancholia milosna...
Pozdrawiam
piękna melancholia bianko takie jest życie Pozdrawiam
serdecznie :)