Niebiański płomień
Szukasz serca
które wskaże
droga miła
słów emocji dotyk
pokochać czas miodu
gram wkoło
brak bolesnej przyszłości
co strachem
wypieranym nadzieją
szansą
uczącą wyobraźnie
nigdy nie zapomni kosmos
cierni i gwiazd
rozpostartych w prochu
zbliżamy się w blask
i dalekie opisujemy
te wyczuwane zło
często gorzkie
zmieszane w błogostanie
by nie męczyć się
wszechświatem
nie przeszkadzanie myślą
ziarenku bezkresu
"te czute zło" zamienione na "te wyczuwane zło"
Komentarze (45)
Zaskoczyłeś mnie :) i zatrzymałeś. Pozdrawiam
Świątecznie :)
Pogodnych i radosnych Świąt
Wielkiej Nocy. Pozdrawiam serdecznie.
Kiedy na tej planecie człowieka nawiedza zło, szuka
pociechy
w kosmosie w niewidzielnej energi,
proroctwach, cudach i niewyjaśnonych zjawiskach z
innego świata. Pozdrwiam
Zabrzmiało to wszystko trochę złowrogo i...
apokaliptycznie? Gdzies jednak czai się nadzieja ;)
Pozdrawiam
Zatrzymałam się na chwilę....pozdrawiam wiosennie :)
Jak zwykle w Twoim stylu nie do podrobienia :)
Witaj,
Bardzo interesujący przekaz - podoba mi się.
Pozdrawiam serdecznie i dziękuję, że do mnie wpadasz:)
b.ciekawe
pozdrawiam :)
ciekawe...
W wierszu jest dużo emocji,ale nadzieja to to co w
życiu człowieka odgrywa ważną rolę.Pozdrawiam ...
Witaj,
dziękuję;tak być powinno...
Twój wiersz wydał mi się kontrowersyjny;wersy -
siódmy, ósmy, dziewiąty.
Całość wbrew pozorom spójna, pełna
' bolesnej przeszłości'?
Lubię te filozowficzne, wieloznaczne rozważania...
Serdecznie pozdrawiam.
Piękny emocjonalny wiersz. Pozdrawiam.
Bardzo interesujący wiersz.Pozdrawiam.
Mam nadzieje że zło nie zapanuje nad nami
pozdrawiam
Bardzo refleksyjnie u Ciebie, zatrzymujesz wieloma
spostrzezeniami.
Pozdrawiam serdecznie,:)