W NIEBIE LATAWCE PŁYNĄ

dodaje muzykę i jest wyjątkowo .......

Bardzo dobry wiersz, ale u Ciebie , to zwkla
normalnosc, ze wiersze sa dobre:)
Pozdrawiam.

Twoje latawce porwały mnie ze sobą :)

(nad dachem piękne słońce
ptaki śpiewają na dzień dobry
wschód słońca w kulę tężeje
jak uczucia brzask).....to prawie ula..jak umnie...:)

Uli płynę w twoich wersach....odczuwam niesamowita
lekko ...bardzo lubię ciebie czytać....w twoich
wierszach ta inność odskocznia od szarej
codzienności.....pozdrawiam...

Z przyjemnoscia przeczytalem(kilka razy...)

Wspaniały wiersz,który z przyjemnością
przeczytałem.Pozdrawiam.

Ty wiesz, że nie komentuję każdego, ale czytam
/nadzieja tęskni i czeka
z umysłem
się droczy/ ciekawe, co zwycięży?Dla mnie perełka.
Zresztą lubię w Twoich wierszach doszukiwać się może
i tego, czego nie ma... ;)

"w ciszy latawce płyną
przeglądają się własnymi kosmosami"

to najbardziej mi przypadło do gustu:)

wiersz lekki i zwiewny jako te latawce.

Przyjemnie się czyta, przyjemnie popada w chwilę
zadumy zaraz po.

pięknie:)

łatawce unoszą lekko tę miłość- wystarczy tylko zaufać
- uwierzyć ,że to ta prawdziwa jedyna - tak odebrałam
- pozdrawiam

Miłość uniesiona do nieba ( można powiedzieć była w
siódmym niebie).Ale jak we wszystkim są przeszkody i
wątpliwości. Rozum nie uleciał jak latawiec.Ten stop
bar ciekawy.Odczytuję go też jako spijanie wszystkich
skutków.Jak zwykle ciekawy, a tu z polotem do nieba.

Jakżebym dodał ostatni wers: od nowa... :)..

"promyczek słońca
liznął po twarzy
czego chcesz złocisty?" te słowa cudownie oświetlają
cały wiersz :-)

Latawiec to górnolotne wzruszenie i jego metaforyczne
cienie.

Jak zwykle- wysoki poziom, piękny wiersz