Niebieskooka królewna

Niebieskooka królewna,
która patrzy na świat przez łzy...
Mimo tego, że może mieć wiele
tak naprawdę nie ma nic...
ni miłości, ni szczęścia...
nikogo...
Sama z własnymi problemami,
sama z własnymi marzeniami.
Z własnym upokorzeniem
i z odwiecznym złudnym szczęściem.

Wstaje rano, ociera łzy i wierzy, że
jutro o wschodzie słońca będzie już
po drugiej stronie...

Wiersz dla samej siebie... o tym, że być może jakaś nadzieja jeszcze jest... Ja nie jestem egoistką...

autor

Nita

Napisany: 2005-06-09 Dodano: 2005-06-09 13:04:30

Ten wiersz przeczytano 607 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Obojętny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie