Niebo

Lebensraum

a moja przestrzeń, krzywa
taka jaskrawo zielona
ciężka

ale lekkostrawna jak warzywa

dziwna

Mój neptunie

odo do wolności
i wy piękne
wrogo nastawione gwiazdy

przed moim okiem
miliony żołnierzy
marsz
na drodze mlecznej

oceanie strachów
nieskończonych miłości

złudnych marzeń

kilkaset baraków

ilu je oglądało
miliony

na tym obrazie ciemnoniebieskim
własne oblicza każdy odkrywa

przed obiektywem mego aparatu szklistym
jak przed wariografem

nic do ukrycia

mój neptunie
tyś niebieski
a ja grubo żałosna

taka trudna
niespokojna
monotonna
dobra
od spowicia

a przede mną
najpiękniejszy widok

naszych prawd i kłamstw
przepiękna
przerażająca

przestrzeń naszego życia

autor

edward8

Napisany: 2007-03-18 Dodano: 2007-03-18 19:46:13

Ten wiersz przeczytano 548 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie