Niebo
Niebo- to coś pięknego ale zarazem tajemniczego. Każdy z nas napewno chciałby dowiedzieć się jak tam właściwie jest. Ale czy warto już teraz kończyć swe ziemskie życie aby zobaczyć anioły?
Gdzieś nad ziemią, tak wysoko
gdzie smutny zawiesza oko
jest brama:
piękna, mocarna, złotem pokryta
a przed nią Piotr o życie pyta:
o twoje grzechy i serca brzemie
o dobre uczynki i czyste sumienie.
O małe grzeszki i wielkie wykroczenia
o to czy możesz dostąpić zbawienia.
A kiedy wkońcu pytać przestanie,
przekręci gałkę na złotej bramie
to wtedy przejdziesz na drugą stronę
gdzie piękno i życie wyśnione.
A kiedy chodzić bedziesz po niebiańskim
placu
napewno dotrzesz do cudownego pałacu.
A tam Bóg Ojciec na świata tronie
siedzi i dłoń trzyma na srebrzystej
koronie.
I Jezus Chrystus po jego prawicy
wytrwale czuwa i owce swe liczy.
A obok Niego stoi Matka Święta
twarzą do ludzi, zawsze uśmiechnięta.
Nad Nimi Duch Święty w gołębia postaci
przelatuje wesoło pojednywując braci.
A kiedy podejść będziesz chciał do Nich
by opowiedzieć o końcu swej ziemskiej
doli,
aniołowie skrzydła ci dadzą i bukiet
maków
byś czuł się włączony do boskiego orszaku.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.