Niebo

Codziennie rano budząc się patrzę w okno.
Widzę świat, który mnie otacza i czuję pustke.
Czegoś mi brakuje. Zastanawiam się czego,
Ale nie mogę sobie skojarzyć tego.
Gdy patrzę w górę widzę białą chmurę,
A jasne słońce odbija swe promienie w mych oczach.
Ptaki latają koło niego tworząc krąg,
A pioruny uderzają z hukiem, jak na ringu gong.
Siedzę i podziwiam tak piękne widoki:
jak stoją na gałęzi sroki,
Jak słońce grzeje, a deszcz pada
I w harmonijne związki się układa.
Niebo błyszczy,
Bóg się śmieje,
Chmura płynie,
Słońce grzeje...

:)

autor

Zraniona

Napisany: 2005-03-09 Dodano: 2006-04-23 13:01:12

Ten wiersz przeczytano 411 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie