Niebo
Każdy swoją widzi gwiazdę,
skrzącą się na nocnym niebie,
wśród miliardów jasnych blasków
ta jedyna, jest dla ciebie.
Patrzę nocą w jasność nieba,
szukam swojej wśród miliona,
ona z góry się uśmiecha,
chciałbym móc ją wziąć w ramiona.
Chciałbym do niej się przytulić
i znów poczuć ciepło dłoni,
móc zobaczyć jasność oczu,
srebrny kosmyk na jej skroni.
Patrząc teraz w nocne niebo,
widząc świateł gwiazd dostatek,
wiem że gwiezdny ten kobierzec
jest utkany z serca matek.
Komentarze (12)
Wzruszająco i pięknie o sercach matek patrzą na nas
z góry a my czujemy że są z nami:-)
pozdrawiam
Każdy z nas ma swoją gwiazdę na niebie, dopóki żyje...
Piękny, wzruszający wiersz o matce. Pozdrawiam
serdecznie :) B.G.
Tęsknota oddana ładnie, ale chyba nie tylko z serc
matek gwiazdozbiór nasz się składa, tam również
ojcowie i wszyscy ci, którzy na to zasłużyli.
Pięknie i ciepło. Pozdrawiam.
Pięknie i ze wzruszeniem.
Pozdrawiam.
Wzruszająco.
Pozdrawiam :)
kosmiczna tęsknota za mamą dyktuje takie wiersze.
Rozmarzony wiersz
Pozdrawiam serdecznie :)
ślicznie. Serce Matki niezależnie od tego gdzie by
była, zawsze jest przy swoim dziecku. Widzę w Twoim
wierszu, pewną tęsknotę. :)
Rytmiczny. Płynny. Dobrze skonstruowany utwór. Piękne
słowa. Pozdrawiam@
Bardzo ładny wiersz :)
Pozdrawiam serdecznie.
bardzo wzruszający wiersz :)