*Niebo*

Rozlewa się krew wieczoru
Nad srebrną poświatą księżyca
Chmury nade mną jak stado
I mała źrenica księżyca.

Chmurom wysoko Ktoś płaci
By dla mnie swój kształ zmieniły
By na momen ten jeden jedyny
Z owieczki był lisć leszczyny.

I wtedy słowa na papier
I płynie emocji rzeka
Chcę chmurę dla siebie zatrzymać
Lecz chmura na niebie nie czeka.

Bo jedną Cudowną Ręką
Pchana jest dalej przed siebie
By inny dziwaczny marzyciel
Pisać mógł wiersz o niebie.

*Nie ma nic bardziej żałosnego od niespełnionych marzeń...*

autor

*Agata*

Napisany: 2004-12-06 Dodano: 2005-02-23 11:03:41

Ten wiersz przeczytano 1127 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Sylabiczny Klimat Radosny Tematyka Szkoła

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie