Niebo pamięci
Przechadzam alejkami w ukochanym
miejscu,
Żal głęboki ciąży na porysowanym sercu,
W pamięci setki wspomnień ściskających
gardło,
Zamiera moja dusza gdyż to wszystko
umarło...
Zaś we mnie każda chwila przeżyje aż do
końca,
Lśniąc na niebie pamięci niczym promień
słońca.
autor
Okruszek12
Dodano: 2012-12-12 13:43:20
Ten wiersz przeczytano 505 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
podoba:)