Niech mi ktoś wytłumaczy..

Zwykłość świata to jego piękno ,a to co oczywiste jest
zwykłe poprostu. Nic tam nie chowaj ... tylko pisz
dalej ...zwyczajnie ...no i prosto z mostu

No tak trudno na to odpowiedziec ,ale ja mysle,ze to
pisanie wierszy to jak by ucieczka od rzeczywistosci
...w swiat ktory sobie gdzies tam obok tworzymy bo
czasem latwiej jest wiersz napisac niz wprost komus
powiedziec co czujemy.Uwazam tez, ze pisanie do
szuflady nie ma sensu.. bo po co pisac cos czego nikt
nie czyta ...to tak jak mowic do sciany...Ten Twoj
wiersz tez bardzo mi sie podoba i gdybys go wlozyla do
szuflady no to nie mogla bym napisac ze mi sie
podoba..tak wiec i ja mam zajecie i Ty tez wiesz ze to
Twoje pisanie ma jakis sens ....

Ano niech KRYLA się dowie, że każdy wiersz tak jak
każdy człowiek ma swój urok i czar, ma swój ból,
radość i żal, do szuflady ich nie chowaj, tam zbyt
ciemno jest, będzie smutno i trochę straszno, czy to
dobry gest? Tu na słonku niechaj wiszą a i często na
TOPIE, czyli jestes droga KRYLU na dobrym tropie.

Nie będę pisać, czy mi sie podoba , czy nie. Powiem
krótko, fajnie piszesz.

mnie osobiście twoje wiersze się podobają
zadajesz w ni m wiele pytań i czekasz na odpowiedź a
musisz na nie odpowiedzieć sama
i jestem przekonana że znasz na nie wszystkie
odpowiedzi bardzo ciekawy wierszyk który fajnie się
czyta zostawiam swój głos

najwazniejsze jest to by pisac szczerze .. a kazdy
patrzy inaczej i ocenia swoimi kryteriami .. kazdy sie
tak chyba czuje ... bardzo ladnie napisane =]

"niech mi ktoś powie,
bo sama już nie wiem...
jak pięknie pisać co w sercu się dzieje,"

ja ci powiem: Właśnie tak, jak Ty to robisz.

wierszydło dobrze się czyta - i widać że autorowi
dobrze i łatwo się pisało - zatem udana prowokacja, bo
ja śpieszę protestować, by nie pisano takich wierszy
do szuflady.

Nie ma mowy...nie zgadzam się...piszesz tak jak
czujesz i potrafisz...musisz pisaĆ własnym stylem i
nie patrzeĆ na to jak piszą inni...choĆ wiem co
czujesz...sama czasami mam takie myśli...bardzo ładnie
napisany wiersz...wielu poetów zadaje sobie te same
pytania...głowa do góry i pisz...

Chyba za mocno poszukujemy- powietrza... Poezja jest;
przecież jest rozpaczą matki za utraconym dzieckiem
jak i dumą innej matki z sukcesu potomka, jest ogniem
i wodą, złą i piękną pogodą... Nade wszystko zaś jest
naszym stosunkiem do świata nas otaczającego: jest tą
szybką kolorową- gdy przez nią patrzymy swiat wydaje
się inny (lepszy? czystszy? lepiej "zauważalny",
łatwiejszy do określenia a tym bardziej- do
strawienia...) A przecież to ten sam świat, ten, który
nas otacza jest równoważnym z tym światem, o którym
piszą poeci...

"Im wiecej wiem, tym wiecej nie wiem, im wiecej nie
wiem, tym bardziej poznaje siebie" - czy to dobrze
znac wszystkie odpowiedzi? bez nich zycie ma w sobie
tajemnice, zaskakuje... a czym bylby swiat bez
niespodzianek? ;)

Myślę, że trzeba pisać tak, jak Ty, żeby pięknie było.
Najważniejsza szczerość w przekazie, a warsztat? Jak
widzę, nie masz z tym problemu. Wiersz bardzo mi się
podoba.

schowane głęboko w szufladzie -umrą -czy chcesz tego?
proste sercem pisane wiersze są najcenniejszą
poezją

Nie chowaj bo przeciez ładnie piszesz, każdy sercem
chyba pisze, to co mysli co czuje.
Wymowny wiersz, pięknym piórem pisany,
czyta się z przyjemnoiścią i mysli o swoich wierszach.

Każdy wiersz pisany z uczuciem i pasją jest na swój
własny sposób dobry. Poezję w nim trzeba po prostu
poczuć. Warsztat jest istotny ale dla mnie w poezji
najważniejsze są emocje.