Niech miłość zostanie kartką pustą

Naprawdę bardzo piękny wiersz, dziwne, że tak mało
czytany.

Teraz już do treści.
Pierwsza zwrotka jest chęcią ukrycia przed światem
tego co się zdarzyło.
Zwrot "Niech usta mówią ustom,
żeśmy sie nigdy nie kochali."
znaczy, kochaliśmy się, ale niech nikt nie wie, niech
to zostanie wykasowane dla świata, miłość jako biała
kartka też o tym świadczy. Biała kartka to człowiek
przy urodzeniu, najczęściej pojawia się w takim
wypadku, więc on nie ma żadnych doświadczeń, przeżyć.
Więc tu wygląda mi na to : zapomnijcie o tym, tego nie
było.
Z kolei "sprzeciw duszy niebo podpali", dusza boli.

Druga zwrotka- to już jednak
w tej tonacji ukrycia przed światem, ale zostawienia
dla samej siebie. Druga i trzecia zwrotka to piękne
wspomnienia, chwil radosnych, pierwszego pocałunku.
Jednak w przedostatnim wersie strofy 3, podmiot
wyjawia przyczynę cierpienia, kochany odszedł. Widać
jak był ważny
"świat się w słowie zawalił".
Czwarta zwrotka zawiera dużo przenośni i pięknych
literackich zwrotów.
Kluczem do zrozumienia jest tu "noc". Jak możemy ją
pojąć, jako gasnący cień miłości, jako pewien kres,
jako "zmierzch" miłości.
A może noc jako cień dnia, przynoszący wygaszenie
wszystkich dawnych pięknych słów, które mówił
podmiotowi lirycznemu ukochany.
"Nie jestem nocą" - nie jestem wygasła, słaba, kocham
mocno, moje słowa nie są jak blade wygasłe jego słowa.

"ja Tobą jestem" - tak bardzo rozkochany podmiot
liryczny, najwyższy stopień wyrażenia uczuć, jak można
być kimś? Jak tak mocno kochać? Chyba znać drugą osobę
tak dobrze jak ona sama, uczucia, słowa , jej duszę.
Podmiot mówi, że "nie chce z nocą całować", czyli
tęskni za tym prawdziwym relanym kontaktem z
ukochanym, nie tym wygasającym, uciekającym,
blednącym.

Piąta zwrotka wyraża nadzieję, On przyjdzie, nawet tą
niechcianą "nocą". Nie przyjdzie może realnie, ale
jako "zapach", "pyłek na oku", "anioł", czyli w innej
postaci.

W 6 strofie podmiot liryczny pisze o możliwym końcu
miłości, nie ma już tej nocy, bladnących słów. Chce by
słowa Jego , to co Jej mówił zniknęły, "ze stali"
kojarzy się z czymś zimnym, okrutnym, nieczułym. Słowa
o miłości połączone ze stalą. To może znaczyć, że były
zimne jak stal, mimo że z wierzchu gorące i piękne. Że
mimo ich, On odszedł.
Podmiot liryczny widzi swą nadzieję w sztuce, choć
może muzyka znaczyć dźwięk tych słów, żeby było
ciekawiej.

Pozdrawiam

przepiękny wiersz, fantastycznie poprowadzony,
refleksyjny, pełen dramaturgii, bardzo mi się podoba