Niechciana

uśpiona nędzą życia,
jest samotna w sobie skryta.
chodzi po świecie bezradnie, nękana. chce choć trochę dostać od życia.

jest odrzucana i nieszczęśliwa.
życie ją suszy.
gdy przystanie każdy w nią rzuca.
coś jednak czuje w głębi swej duszy.

samotna po Ziemi biedna chodzi.
nawet nie woła o pomoc.
nawet nie myśli, że kiedys ktoś ją oswobodzi.

a zasługuje by być szczęśliwą.
zostać przy życiu, wesoło żyć
i zawsze, na zawsze przy człowieku być!

autor

dzieffczynka:)

Napisany: 2004-05-13 Dodano: 2004-05-14 17:40:19

Ten wiersz przeczytano 693 razy

Oddanych głosów: 34

Rodzaj Biały Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie