(nie)czystość

Kładę dłoń na twej skroni
Zamykam oczy by odnaleźć marzenia
Krótka historia pisana powoli
W skrytości ciał delikatne westchnienia

Brak słów bezcelowych
Milczenie uwalnia skrywane pragnienia
Mowa ciał zespolonych
Ukradkiem w namiętności wymieniane spojrzenia

Jak nie znieważyć Boga świątyni ?
Jak cię docenić w marnych mych dłoniach
Nie chcę zbezcześcić Boga świątyni
Pozostanę więc na razie na idyllowych marzeniach
i
Poczekam przyszła żono do „naszej” godziny

(...) Jesteś dla nas żeglarzy jak gwiazda zaranna (...)

autor

P.W.

Dodano: 2007-09-19 00:54:43

Ten wiersz przeczytano 679 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Ciało

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie