Z niedobocka
wiersz gwarowy
Z niedobocka
Ślimy se dolinom
serduska gorzały,
jako kieby w nuku
anioły furkały...
Zaś jo razem ś nimi
jakby w siódmym niebie,
kieś mnie pod jaworem
przytułoł ku sobie...
Z niedobocka w okno
cosi zaburzyło
i syćko sie podziało,
co sie mi przyśniyło.
Cułak sie we śnie
jako młode dziywce,
nie fciałak sie obudzić,
coby pospać jesce...
autor
skorusa
Dodano: 2021-01-18 21:40:43
Ten wiersz przeczytano 783 razy
Oddanych głosów: 24
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (21)
fajne te gwarowe twoje pogwarki
masz ode mnie kolejny punkt
Pięknie po prostu supcio!
Ech, a któż by chciał z takiego snu się budzić....
Prześliczny wiersz :-)
Pozdrawiam serdecznie :-)
Piękny, rozmarzony sen, z podobaniem czytam,
pozdrawiam ciepło, miłego wieczoru.
Cudowny sen...
Miłego wieczoru:)
Mi również się podoba tak, jak poprzednim czytającym
:) Pozdrawiam serdecznie +++
Pięknie śnisz, skoruso :)
Ja też bym się nie chciał obudzić:)))
Piękny wiersz i piękny sen :)pozdrawiam jarzębino.
Pięknie !
Zdrówka :)
Nie inaczej u mnie w odbiorze, piekny wiersz...:)
Piękny, gwarą pisany, sen-wiersz.
Pozdrawiam
Zdrówka życzę, Skoruso :)
Piękny sen :)
Pięknie i nietuzinkowo...:)
pozdrawiam ślicznie skoruso :)