Niedokończony poemat
Każdy początek ma swój koniec,
każda historia zakończenie,
Spieszmy się więc dokończyć poemat,
nim dosięgnie nas przeznaczenie.
Każda podróż kiedyś się kończy,
jak pisklęta, co wyfrunęły ze swych
gniazd,
po latach wędrówek wracamy
do domu pośród gwiazd.
Z bagażem zdarzeń,
z tym wszystkim, co jest w nas.
Wypełnijmy pustkę wszechświata
nim upomni się o nas czas
Podarujmy wspomnieniom skrzydła,
uczuciom zwróćmy blask.
Drżącą ręką spiszmy czyny,
słowa przywróćmy do łask
I nim słońce zgaśnie
I do snu wiecznego się złożymy,
ostatnim wersem w księdze życia
poemat nasz zakończymy.
Komentarze (10)
wiersz dobry z mądrym przesłaniem
Dokładnie, trzeba się spieszyć.
Nasze życie to otwarta księga, tyle zmieści ile
zdołamy w niej zapisać
pozdrawiam
Podoba sie wiersz, tyle zyciowych prawd w nim
zawarles.
Pozdrawiam.:)
bardzo ładny choć niedokończony :)
zwróciłam jeszcze uwagę na rymy, zbyt gramatyczne,
dlatego, ze sama takie popełniam :)
Dobry każdy temat - na poemat.
Pozdrawiam
Dzisiaj go zacząłeś pisać, dzień po dniu,
strofa po strofie,póki gdzieś na szarym końcu,
życie w tyłek nam dokopie.
Świetny wiersz spokojnie płyną ważne słowa
Nie wiadomo jakim wierszem zakończymy. Dobrego
wieczoru.
Pieknie napisales czym jest zycie i co ma prawdziwa
wartosc. Moc serdecznosci.