Niedopowiedziany wiersz o dmou...
Z dala od ludzi gwaru,
Zbudujemy nasz dom.
Będzie on małego rozmiaru,
Lecz wielki miłością.
W powietrzu będzie woń,
Twoich aksamitnych włosów.
Dobry Boże nas chroń,
Przed wszelkimi niedoskonałościami.
Ściany będę koloru,
Naszych pocałunków.
Pokoje będą do oporu,
Wypełnione Twoją obecnością.
Na strychu,
Będziemy patrzeć w gwiazdy.
Za pomocą wytrychu,
Otworzę Ci niebo.
Wokół nas,
Będą biegać nasze dzieci.
I będzie płynął czas,
Tak jakby się zatrzymał...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.